Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΤΕΙ, ΘΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Κοινή ανακοίνωση της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε και των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW) για την Πρωτομαγιά




Τα τελευταία πέντε χρόνια, η εργατική τάξη γίνεται αποδέκτης μιας απίστευτα σκληρής επίθεσης από το Κεφάλαιο. Μιας επίθεσης που έχει κατακρεουργήσει τα δικαιώματα της, που έχει οδηγήσει στην φτώχεια και την εξαθλίωση χιλιάδες ανθρώπους, που έχει εκτοξεύσει σε δυσθεώρητα ύψη το ποσοστό της ανεργίας. Η έλλειψη ενός εργατικού κινήματος με σαφείς στόχους, χαρακτηριστικά και κατεύθυνση, που θα απαντούσε αποτελεσματικά σε αυτή την επίθεση, ήταν η αιτία να δημιουργηθεί στον κόσμο της Εργασίας η αυταπάτη πως η ικανοποίηση βασικών αναγκών περνάει μέσα από μια κυβερνητική αλλαγή. Από τις 25 Ιανουαρίου και μετά, «σωτήρια» ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιήθηκε αυτή η πολυπόθητη αλλαγή σε κυβερνητικό επίπεδο, ο κόσμος της Εργασίας έχει περάσει σε μια δεύτερη περίοδο. Σε μια περίοδο που πλέον δεν χαρακτηρίζεται απλά από την εναπόθεση των υλικών προσδοκιών της εργατικής τάξης σε μια κυβερνητική πολιτική, αλλά επίσης και από τις εξαιρετικά χαμηλές προσδοκίες όσον αφορά τα δικαιώματά της και συνολικά την ίδια την ζωή της.
Αυτή η νέα περίοδος, η περίοδος της «πρώτης φοράς για την Αριστερά», δεν συνοδεύεται μόνο από την αυταπάτη της κοινοβουλευτικής ελπίδας και κατ” επέκταση την παγίδα της ανάθεσης αλλά και από έναν εξαιρετικά χαμηλομένο πήχη όσον αφορά τα δικαιώματα και τους όρους διαβίωσής μας. Πράγματα που πριν πέντε χρόνια θεωρούνταν δεδομένα και που το ταξικό μας διακύβευμα είχε να κάνει με το ξεπέρασμά τους, πλέον παρουσιάζονται σαν πραγματικές αλλαγές. Η προοπτική στην επιστροφή της προ-κρίσης εποχής παρουσιάζεται, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν μια ουσιαστική αλλαγή για την εργατική τάξη. Ταυτόχρονα, η έλλειψη κινηματικών και ταξικών διεργασιών και η απουσία ενός ανατρεπτικού πόλου στο εργατικό κίνημα σπρώχνει μεγάλα τμήματα των εργαζομένων στην λογική της εθνικής ενότητας, στην συγκρότηση ενός διαταξικού χυλού που λειτουργεί ως επιστέγασμα για την πορεία προς ένα αόριστο γενικό καλό. Πίσω από τις γενικολογίες περί «ελπίδας» και «σωτηρίας» κρύβεται η παγίδα της (υποτιθέμενης) συνεργασίας των τάξεων. Η πιθανότητα της επικράτησης μιας τέτοιας αντίληψης στην εργατική τάξη έχει προκαθορισμένο αποτέλεσμα: την ισχυροποίηση του Κεφαλαίου στον διαρκή πόλεμο του με την Εργασία.
Ορισμένα στοιχεία αυτού του κόσμου όμως δεν αλλάζουν και δεν μεταρρυθμίζονται, αντίθετα παραμένουν πεισματικά ίδια αν δεν ανατραπούν. Η ίδια η Ιστορία έχει αποδείξει πως το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί ούτε να βελτιωθεί, ούτε να αλλάξει ως προς την ουσία του. Για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, κάθε δικαίωμα και κάθε βελτίωση της ζωής περνάνε μέσα από τους αγώνες τους στους εργασιακούς τους χώρους και τις κινητοποιήσεις τους στον δρόμο. Μέσα από την συλλογική τους οργάνωση γύρω από τα κοινά τους συμφέροντα. Σε αυτή την κατεύθυνση, την πρωτομαγιά θα είμαστε και πάλι στον δρόμο. Διότι κάθε φορά που οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενοι αυτού του κόσμου βρισκόμαστε μαζί έρχεται όλο και πιο κοντά η πιθανότητα της ενότητας της εργατικής τάξης, η δύναμη της οποίας είναι ό,τι πιο δυνατό μπορεί να υπάρξει και που μπορεί να νικήσει κάθε αντίπαλο που θα βρεθεί στο διάβα της.
Το πνεύμα της εξέγερσης του Σικάγου, το μήνυμα της εργατικής Πρωτομαγιάς είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Αργά ή γρήγορα, η ίδια η πραγματικότητα θα μας θυμίσει κάτι που οι εργάτες του Σικάγο που διεκδίκησαν και κέρδισαν το 8ωρο, το ήξεραν καλά: τα πάντα είναι κατακτήσεις. Όλα όσα επιθυμούμε πρέπει να κατακτηθούν και η ίδια η ιστορία δείχνει πως αν δεν τα κατακτήσουμε εμείς, κανείς δεν θα μας τα δώσει. Σήμερα το δίλημμα είναι συγκεκριμένο: Ή θα οργανωθούμε ταξικά και ανεξάρτητα από Κράτος και κυβερνήσεις ή το Κεφάλαιο θα συνεχίσει να αλώνει τις ζωές μας.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε και οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (IWW) θα συμμετάσχουν στην απεργιακή διαδήλωση της Πρωτομαγιάς με κοινό μπλοκ, στην κατεύθυνση ανάδειξης της αναγκαιότητας συγκρότησης ενός ανεξάρτητου ταξικού επαναστατικού συνδικαλιστικού πόλου.

-ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΚΑΓΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ, ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ
-ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΕΙ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΜΑΣ
-ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
-ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
-ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ:

Α.Π. ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ ΑΘΗΝΑΣ – ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (IWW), 
11. 00 πμ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΑΘΗΝΑ

Α.Π. ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ ΠΑΤΡΑΣ ΑΙΓΙΟΥ
- "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΩΝ ΠΑΤΡΑΣ"
10. 00 πμ πλατεία Τριών Συμμάχων, ΠΑΤΡΑ

ΒΟΛΟΣ, 9. 30 πμ πλατεία Ελευθερίας

ΖΑΚΥΝΘΟΣ, 10. 30 πμ πλατεία Αγίου Μάρκου

Για την επίθεση στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Επί τα πρόσω»

Η Τοπική Ένωση Πάτρας της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε καταγγέλλει την επίθεση που δέχθηκε ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος «Επί τα πρόσω» το βράδυ της Κυριακής 26/4 από ομάδα 15 τραμπούκων, όπως επίσης και τις επιθέσεις που έχουν προηγηθεί αυτής, με αποδέκτες αγωνιστές του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού χώρου της πόλης. Τα γεγονότα αυτά δεν είναι πρωτοφανή για την πόλη της Πάτρας. Δεν είναι λίγες οι φορές που η εν λόγω συμμορία επιδεικνύει αντικοινωνικές συμπεριφορές λύνοντας τις διαφορές της «δια ροπάλου». Δεν διστάζει, δε ύστερα από όλα αυτά, να προσπαθεί να πείσει για το αντιφασιστικό και αγωνιστικό της προφίλ.
Οι επιθέσεις αυτές όχι μόνο δεν συνάδουν με την κουλτούρα των αγωνιζόμενων κομματιών της πόλης, αλλά αντίθετα παραπέμπουν σε παρακρατικές και φασιστικές τακτικές. Οι τραμπούκοι αυτοί το μόνο που κατάφεραν για ακόμα μια φορά ήταν να εφαρμόσουν στην πράξη τις επιταγές του Κράτους και του Κεφαλαίου που θέλουν τους κοινωνικούς χώρους και τα κέντρα αγώνα υπό καθεστώς τρομοκρατίας. Το γεγονός ότι δεν είναι χρυσαυγίτες ούτε ασφαλίτες δεν τους δίνει κανένα άλλοθι να ακολουθούν τις ίδιες πρακτικές με αυτούς. Το εργατικό και αντικαπιταλιστικό κίνημα οφείλει να απαντήσει σε αυτές τις επιθέσεις διασφαλίζοντας τις δομές του και την συλλογική του ακεραιότητα.

ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!

Μέσα από μια κοινοβουλευτική και όχι κινηματική διαδικασία, η Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 διαλύθηκε και μαζί της τερματίζεται και βίος της κυβέρνησης που στηρίχτηκε από αυτήν.
Στα 2,5 χρόνια αυτής της Βουλής και αυτής της κυβέρνησης, η βάρβαρη επίθεση του Κεφαλαίου προς την Εργασία και την κοινωνία ευρύτερα εξακολούθησε την πορεία όξυνσής της. Εργατικά δικαιώματα ξηλώθηκαν, οι συλλογικές συμβάσεις και ο κατώτατος μισθός καταργήθηκαν, η ανεργία και η φτώχεια γιγαντώθηκαν σε αδιανόητα επίπεδα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια κατακρεουργήθηκε, η κρατική τρομοκρατία κατέστησε ανυπόφορη τη ζωή ντόπιων και μεταναστών και επιτέθηκε με αγριότητα στις κοινωνικές αντιστάσεις
Παράλληλα όμως, αυτά τα 2,5 χρόνια σημαδεύτηκαν από μια έντονη ύφεση των αγώνων, υποχώρηση της κινητικότητας του εργατικού κινήματος και της δημιουργικότητας της κοινωνίας. Η ύφεση αυτή συνδέεται άμεσα με την δριμύτερη επιστροφή στη λογική της ανάθεσης, την υποταγή στη διαταξική κενολογία των εκπροσώπων και τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που σκόρπισε η εκλογική άνοδος της πολιτικής αριστεράς και η προσδοκία της ανάληψης της εξουσίας από μέρους της.
Ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός απλώθηκε σαν υποθερμία μέσα στο σώμα του εργατικού κινήματος μετά το 2012, το κατέστησε ανήμπορο να δράσει, το αποκοίμισε σταδιακά και τελικά το εγκλώβισε σε μια απογοητευτική εθελοδουλία. Η πορεία μιας σειράς αγώνων σε αυτό το διάστημα (απεργία καθηγητών το Μάη και τον Σεπτέμβρη του 2013, απεργία στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αγώνας των καθαριστριών κ.ά.), αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Η ίδια η διαδικασία που προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης καταδεικνύει ότι πρόκειται για αλλαγή που προκλήθηκε στο εσωτερικό των πολιτικών κοινοβουλευτικών συσχετισμών και όχι δυστυχώς για οποιαδήποτε αλλαγή στους συσχετισμούς του κοινωνικού και του ταξικού ανταγωνισμού.
Οι εργαζόμενοι/ες, οι άνεργοι/ες, οι μετανάστες/ριες δεν έχουμε κανένα λόγο να πανηγυρίζουμε για τη διαφαινόμενη κυβερνητική αλλαγή, όσο βάρβαρο και αν υπήρξε το πολιτικό προσωπικό που αποσύρεται. Εχουμε αντίθετα όλους τους λόγους του κόσμου να παραμένουμε σε επιφυλακή και σε ταξική εγρήγορση απέναντι στο ενδεχόμενο ένα νέο κύμα κοινοβουλευτικής πολυλογίας να σαρώσει τους αγώνες και τις δυνατότητες όξυνσης της ταξικής συνείδησης και πάλης.
Σήμερα, όπως και χθες, ο πόλεμος διεξάγεται στο κοινωνικό πεδίο και εχθρός μας είναι το Κεφάλαιο και το Κράτος. Σε αυτόν τον πόλεμο, καμία κυβέρνηση, της δεξιάς ή της αριστεράς, καμία εμπιστοσύνη σε δυνάμεις άλλες από τις δικές μας ταξικές δυνάμεις δεν πρόκειται να μας βοηθήσει.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ καλεί τον κόσμο της Εργασίας να παραμείνει προσηλωμένος στην ταξική κοινωνική δράση του και να μην πιαστεί ξανά στη φάκα του κοινοβουλευτισμού και του κυβερνητισμού.
ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!
  • Δε συναινούμε σε καμία ταξική ανακωχή
  • Δεν εγκαταλείπουμε ούτε για μία μέρα τον πόλεμο με το Κεφάλαιο
  • Οργανώνουμε τους αγώνες της τάξης μας χωρίς εκλογικές και κοινοβουλευτικές αυταπάτες
  • Προετοιμάζουμε τη Γενική Αντικαπιταλιστική Απεργία Διαρκείας στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στους κοινωνικούς χώρους, στα συνδικάτα και τις εργατικές συλλογικότητες
  • Ζήτω η Ελλάδα χωρίς κυβέρνηση!

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Καμία Μανωλάδα ποτέ και πουθενά!

Ανακοίνωση της Α.Π. – Ροσινάντε για τους πυροβολισμούς ενάντια σε μετανάστες στην Μανωλάδα
Το όνομα της Μανωλάδας Ηλείας είναι εδώ και χρόνια συνδεδεμένο με τις φασίστικες πρακτικές των φραουλοπαραγωγών της περιοχής και με τις συνθήκες σκλαβιάς, που ισχύουν για τους μετανάστες εργάτες. Το ότι αυτή η πραγματικότητα έχει παγιωθεί δεν τιμάει κανέναν από όσους τοποθετούμε τους εαυτούς μας απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, το περιστατικό της Τετάρτης (17/4) δε, έρχεται να μας υπενθυμίσει με τον πιο εμφατικό τρόπο πως ενώ ο φασισμός εξαπλώνεται κοινωνικά, περιθώρια για εφησυχασμούς δεν υπάρχουν.
Όλα ξεκίνησαν όταν περίπου 200 Μπαγκλαντεσιανοί εργάτες στα χωράφια της Μανωλάδας αποφάσισαν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα έξι μηνών από τον εργοδότη τους και κάτοχο χωραφιών, Βαγγελάτο. Η συνάντηση των εργατών με τρεις εκπροσώπους του Βαγγελάτου κατέληξε με έναν εκ των τελευταίων να επιτίθεται και να πυροβολεί με ένα κυνηγετικό όπλο ενάντια στους μετανάστες! Το αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστούν από τις σφαίρες 25 μετανάστες, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία της περιοχής. Άνθρωποι του συγκεκριμένου εργοδότη μάλιστα, έχουν πρωταγωνιστήσει και στο παρελθόν σε αντίστοιχα περιστατικά βίας απέναντι σε εργάτες…
Δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τα αφεντικά τους ανθρώπους, άλλωστε αυτό είναι κάτι που προκύπτει από την ίδια την φύση του ταξικού ανταγωνισμού. Το γεγονός ωστόσο ότι το συγκεκριμένο τσιράκι ένιωσε πως έχει την νομιμοποίηση να σηκώσει το όπλο και να πυροβολήσει εναντίον των εργατών που επιτηρούσε φανερώνει πως ο φασισμός έχει αρχίσει να ριζώνει κοινωνικά, πως η πάγια χρησιμότητά του στο καπιταλιστικό σύστημα στην προσπάθεια για την μετατροπή της κοινωνίας σε στρατώνα έχει αρχίσει να πιάνει τόπο. Και αυτό πρέπει να το σταματήσουμε πριν είναι πολύ αργά. Πριν γίνουν συνήθεια περιστατικά όπως αυτό της Μανωλάδας.
Οι φράουλες της Μανωλάδας είναι βαμμένες με το αίμα των εργατών που δουλεύουν στα χωράφια της. Όποιος σέβεται τον εαυτό του πρέπει να τις μποϊκοτάρει οπουδήποτε πωλούνται. Παράλληλα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όποιος διαμεσολαβεί στην πώλησή τους, τις έχει στον πάγκο της λαϊκής του ή επωφελείται με οποιονδήποτε άλλο τρόπο από την παραγωγή τους είναι συνυπεύθυνος για την κατάσταση στην Μανωλάδα και ως τέτοιος θα αντιμετωπιστεί. Είναι προφανές δε, πως τα αφεντικά της Μανωλάδας πρέπει να πάρουν και αυτά την απάντηση που αρμόζει στις φασιστικές μεθόδους τους.
Το πρόσωπο του τέρατος έρχεται για να μείνει, για να επιβληθεί, για να το συνηθίσουμε. Αντίθετα, είναι χρέος όλων μας να το τσακίσουμε. Με όπλο την ταξική μας αλληλεγγύη, να υψώσουμε τοίχο στην προσπάθεια του Κεφαλαίου να δημιουργήσει αόρατους εργάτες χωρίς δικαιώματα όπως οι εργάτες της Μανωλάδας.
Όποιος σπέρνει φόβο ας θερίζει την οργή!

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Η εργοδοτική τρομοκρατία της Καλλιμάνης Α.Ε. δεν θα περάσει!

  Καταγγέλλουμε την επίθεση σε απεργό, εργαζόμενη του εργοστασίου και πρόεδρο του σωματείου, της Καλλιμάνης Α.Ε., από την εργοδοσία της εν λόγω εταιρίας η οποία προσπαθώντας να σπάσει την απεργία των εργαζομένων και να επιβάλει άθλιες εργασιακές συνθήκες χρησιμοποιεί κάθε μέσο, ακόμα και σωματική επίθεση ενάντια στους απεργούς. Αξιοσημείωτο είναι ότι μετά το συμβάν η εταιρία μήνυσε την τραυματισμένη απεργό καθώς και άλλους συναδέλφους της.
  Συγκεκριμένα, τα ξημερώματα της 21/12, αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε στέλεχος της εταιρίας προσπάθησε να εξέλθει από την κεντρική πύλη του εργοστασίου στην οποία ήταν συγκεντρωμένοι οι απεργοί. Η αντίδραση των απεργών ήταν άμεση φτιάχνοντας αλυσίδες μπροστά από την πύλη. Το στέλεχος ωστόσο της εταιρίας παρέσυρε και τραυμάτισε την πρόεδρο του σωματείου ενώ στη συνέχεια αποχώρησε ανενόχλητος. Η απεργός μεταφέρθηκε φρουρούμενη στο νοσοκομείο Αιγίου με την αστυνομία να προχωρεί σε συλλήψεις και άλλων εργαζομένων ύστερα από μηνύσεις που κατέθεσε η εταιρία.
  Οι εργαζόμενοι της εταιρίας βρίσκονται σε απεργία από την προηγούμενη Τετάρτη 18/12 ζητώντας τα δεδουλευμένα δυο μηνών και αρνούμενοι να υπογράψουν τις νέες μειώσεις μισθών κατά 7% που απαιτεί η Καλλιμάνης Α.Ε.. Επίσης, η εταιρία τους είχε αναγκάσει να εργάζονται μέχρι τον Σεπτέμβρη εκ περιτροπής 3 φορές τη βδομάδα και στη συνέχεια με υπερωρίες και δουλειά τα Σάββατα χωρίς να πληρώνονται επιπλέον.
  Δεν είναι η πρώτη φορά που η εταιρία επιβάλλει μειώσεις μισθών και απολύσεις.  Ήδη από το 2008 είχε προχωρήσει σε απολύσεις 35 περίπου εργαζομένων και ιδιαίτερα ύστερα από το κλείσιμο της εργοστασιακής μονάδας που διατηρούσε στην Λευκάδα καθώς επίσης και σε μειώσεις αποδοχών κατά  10%, ενώ από την πολιτική της εταιρίας δε λείπουν και οι καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών. Να σημειωθεί εδώ ότι η εταιρία έχει αυξήσει κατακόρυφα τα κέρδη της από το 2008 και μετά, και αποτελεί σήμερα επιχείρηση μονοπωλιακού χαρακτήρα στα Βαλκάνια, ακολουθώντας πιστά την αντεργατική πολιτική του Κεφαλαίου σε συνεργασία πάντα με το Κράτος ως εγγυητή της εκμετάλλευσης.

Καλούμε σε στήριξη στις περιφρουρήσεις που γίνονται νυχθημερόν, από κάθε κομμάτι της εργατικής τάξης. Αλληλεγγύη στην απεργία των εργαζομένων της Καλλιμάνης Α.Ε.


Κανείς μόνος στην καπιταλιστική λαίλαπα της καταστροφής της Εργασίας


Σύνδεση των εργατικών αγώνων με στόχο την οργάνωση Γενικής Απεργίας

topiki-patra